لیوسین یکی از اسید های آمینه ضروری و یکی از اسیدهای آمینه شاخه دار( لیوسین-ایزو لیوسین-والین) می باشد. از آنجا که بدن قادر به ساخت این اسید آمینه نمی باشد و باید از طریق منابع غذایی و یا مکمل های غذایی وارد بدن شود آن را اسید آمینه ضروری گویند.
لیوسین ۸ درصد از کل اسیدهای آمینه در ساختار پروتئینی بدن را شامل شده و چهارمین اسید آمینه مهم در بافت ماهیچه های اسکلتی بدن می باشد. مصرف لیوسین مزایای فراوانی را در عملکرد ورزشی و سلامت بدن دارد.



این مزایا عبارتند از:
جلوگیری از کاهش بافت عضلانی
ارائه انرژی به بدن 
حفظ ذخایر گلیکوژنیعضلات
حفظ بالانس نیتروژن در بدن
بهبود استخوان ها,پوست وبافت های عضلانی.
افزایش میزان هورمون رشد در بدن, هورمونی که باعث افزایش سلامت مفاصل, کاهش فرسودگی و پیر شدگی بدن در اثر افزایش سن, کاهش چربی بدن و افزایش قدرت و حجم عضلانی می گردد.
کمک به بهبود ناراحتی های کبدی, زیرا لیوسین باعث افزایش سنتز پروتئین در کبد می گردد.
کمک به قابلیت تنفس و بهبود کیفیت خواب برای افرادی که ناراحتی کلیه دارند.بهبود عملکرد و ترشح هورمون انسولین و کمک به کاهش قند خون برای افرادی که از بیماری دیابت رنج می برند.افزایش توانانی فکر کردن, توانایی که در تمرینات بسیار سنگین ورزشی در ورزشکاران کاهش می یابد.

لیوسین مهم ترین اسید آمینه شاخه دار می باشد چرا که برای استفاده از مواد غذایی که وارد بدن می شود, باید تناسب صحیحی میان, میزان لیوسین و مقدار دیگر اسیدهای آمینه بر قرار باشد. به یک زبان ساده تر چنانچه بدن انسان از کمبود لیوسین رنج ببرد, قادر نخواهد بود تا از پروتئینی که از طریق مواد غذایی وارد بدن می گردد استفاده نماید. اهمیتی ندارد چه میزان مکمل های پروتئینی مصرف می نمایید اگر بدن لیوسین کافی را در اختیار نداشته باشد. این نکته بسیار قابل توجهی در هنگام خرید انواع مکمل های ورزشی می باشد. لازم به ذکر است که مطلقاً هیچگونه عوارض جانبی در مصرف لیوسین وجود ندارد چرا که این اسید آمینه یکی از نیازهای بدن می باشد.