صحبت های احسان لشگری در مورد وضعیت بد کشتی

کاروان ورزش ایران در المپیک لندن با کسب 4 طلا، 5 نقره و 3 برنز، بهترین نتیجه در تاریخ ورزش ایران را از حیث تعداد مدال به جا گذاشت؛ اما با گذشت یک سال از المپیک، از جمع 12 ورزشکار مدال‌آور فقط دو نفری که در کشتی آزاد روی سکوی سوم ایستادند، همچنان در ترکیب تیم ملی قرار دارند و خبری از دیگر مدال‌آوران کاروان ایران در تیم‌های ملی نیست. از کاروان 53 نفره ایران در لندن، 41 نفر مدال نگرفتند و بسیاری از آنها نیز دیگر در ترکیب تیم ملی نیستند و برخی حتی تمرینات را هم رها کرده‌اند. در مصاحبه‌های این ورزشکاران، نارضایتی از مسوولان فدراسیون متبوع و وزارت ورزش، انتقاد از وعده‌های تحقق نیافته، بی‌انگیزگی و ناامیدی نسبت به آینده از جمله دلایل کنار ماندن‌شان عنوان شده است. گرچه خانه‌تکانی تیم‌های ملی پس از هر دوره از بازی‌های المپیک، امری عادی در دنیای ورزش است؛ اما آن ورزشکاران در شرایط طبیعی و به خاطر نزدیک شدن به سن بازنشستگی از تیم ملی کنار می‌مانند، در حالی که علت اصلی بیرون ماندن مدال‌‌آوران کاروان ورزش ایران، فراهم نشدن توقعات‌شان است. از طرفی شرایط سنی همه آنها به گونه‌یی است که دست‌کم تا المپیک 2016 توانایی حضور در مسابقات را دارند. غیر از احسان لشگری و کمیل قاسمی برندگان مدال برنز المپیک لندن در کشتی آزاد که بخت شرکت در مسابقات جهانی 2013 را دارند، بهداد سلیمی، حمید سوریان، امید نوروزی، قاسم رضایی، نواب نصیرشلال، صادق گودرزی، سجاد انوشیروانی، محمد باقری معتمد، احسان حدادی و کیانوش رستمی همگی از تیم ملی دور مانده‌اند. از همین رو با لشگری به گفت‌وگو نشستیم تا دلیل اینکه چرا برخلاف دیگر مدال‌آوران المپیک، که به خاطر مشکلات و بی‌توجهی مسوولان بی‌خیال ورزش شده‌اند، او هنوز مانده و تلاش می‌کند را بدانیم.

با اینکه یک سال از برگزاری بازی‌های المپیک می‌گذرد، همچنان مدال‌آوران کاروان ایران در لندن از بی‌توجهی مسوولان گله می‌کنند و در این میان تقریبا همه به‌جز شما خانه‌نشین شده‌اند. دلیل اینکه با تمام ناملایمت‌ها شما همچون دیگر افتخارآفرینان المپیک قید فعالیت را نزده و ماندید و کار کرده و می‌کنید، چیست؟

من فقط به خاطر شخص رسول خادم مانده و تمرین می‌کنم. پیش از این هم به این موضوع اشاره کرده‌ام و این را نه از روی تملق بلکه به خاطر شخصیت و احترامی که برای خادم قائل هستم به زبان آورده‌ام، وگرنه امروز شرایط من طوری است که نه بنده بلکه تیم ملی به احسان لشگری نیاز دارد. به دیگر ورزشکاران حق می‌دهم که بی‌خیال شوند و بروند. بعد از المپیک که ما مدال گرفتیم «آقایان» رفتند جلو هواپیما نشستند و ورزشکاران را فله‌یی فرستادند ته هواپیما، این در حالی بود که در زمان اعزام ما را با پرواز «فرست کلاس» به لندن بردند. کشتی قهرمان المپیک شد. در جام جهانی 2013 روی سکوی نخست جای گرفت، آن وقت مجوز وارد کردن خودرو را به فوتبالیست‌ها و والیبالیست‌ها می‌دهند. نمی‌خواهم کشتی را با فوتبال مقایسه کنم؛ اما حق کشتی است که مورد توجه قرار گیرد. والیبال هم خوب بازی کرد و این حقش بود که پاداش بگیرد. به هر حال باید به حمید سوریان و امید نوروزی که طلای المپیک گرفتند حق داد که قید تیم ملی را بزنند. وقتی مسوولان برای طلای المپیک ارزشی قائل نیستند، چرا این قهرمانان باید بیایند و در مسابقات جهانی کشتی بگیرند؟ صادق گودرزی نقره المپیک را گرفته است؛ اما توجهی به او نمی‌کنند، حالا چرا او باید بیاید، تمرینات سخت و طاقت‌فرسا را تحمل کرده و کشتی بگیرد؟

با این وضعیت شرایط حاکم بر اردو چطور است؟

«پسر باید از مادر زاییده شده باشد» تا در این شرایط که هزار و یک مشکل از جمله آسیب دیدگی، بی‌توجهی، نبود تغذیه مناسب و... وجود دارد، بیاید و تمرین کند. ما امروز در اردو حتی آب معدنی هم نداریم بخوریم. آن وقت مسوولان انتظار دارند کشتی‌گیران بیایند و از جان مایه بگذارند و در آخر هم 50 سکه به قهرمان المپیک بدهند و بروند. همه‌اش شده فوتبال فوتبال؛ این چه وضعیتی است. به خدا این کارها حرام است. ما راضی نیستیم، خدا هم راضی نیست. بهداد سلیمی قوی‌ترین مرد دنیا شد، چه اتفاقی افتاد؟ چه کسی گفت حالت چطور است؟ جایگاهش کجاست؟ اصلا چه کار می‌کند؟

جالب اینکه در این اوضاع و احوال رسول خادم حضور کشتی‌گیران تیم ملی در لیگ را ممنوع اعلام کرده و البته این تصمیم با اعتراض ملی پوشان مواجه شده است.
این تصمیم از نظر علمی درست است. خود من بعد از المپیک در لیگ کشتی گرفتم این در حالی بود که حداقل باید 6 ماه استراحت فعال به خود می‌دادم. جالب اینکه بعد باز به بدنم فشار آوردم و در جام جهانی شرکت کردم. در ادامه باز فشار تمرینات را تحمل کردم تا در امریکا روی تشک بروم و بعد باز هم تمرین کردم تا در انتخابی تیم ملی مبارزه کنم و حالا فشار تمرینات را برای حضور در مسابقات جهانی تحمل می‌کنم. اگر قرار باشد بعد باز در لیگ کشتی بگیرم بی‌تردید فشار لیگ باعث صدمه دیدنم خواهد شد. البته بحث دیگری که مطرح است اینکه کشتی گیران می‌گویند اگر در لیگ که منبع درآمدی برای ما است کشتی نگیریم پس چه کار کنیم؟ آیا اتفاق دیگری می‌افتد تا از نظر مالی متضرر نشویم؟ ضمن اینکه وقتی در لیگ کشتی می‌گیریم فردی مثل «شهرام قویدل» که در فصل قبل در تیم داماش برای او کشتی گرفتیم پول ما را بالا می‌کشد و حق کشتی‌گیران را نمی‌دهد. اینها آدم‌های کلاشی هستند که فقط دزدی کردن را آموخته‌اند. من از «بیژن قاسم‌زاده»، رییس کمیته انضباطی فدراسیون کشتی می‌خواهم که به این موضوع رسیدگی کند تا کشتی‌گیران داماش که تا امروز تنها 15 درصد از قرارداد خود را دریافت کرده‌اند به حق خود برسند.

تیم امسال را چطور می‌بینید؟ فکر می‌کنید این تیم بتواند در مسابقات جهانی بوداپست موفق عمل کند؟
اکثر بچه‌ها روحیه ندارند؛ اما به خاطر رسول خادم تا آنجایی که می‌شود تمرینات را به بهترین شکل ممکن دنبال می‌کنند. شرایط به هیچ‌وجه خوب نیست. دیدیم و شنیدیم که نوجوانان در مغولستان چه بر سرشان آمد. تازه می‌گویند در لابی هتل ماندیم، خب راستش را بگوید. چرا نمی‌گوید که بدون غذا و روی چمن‌ها خوابیدید؟! این نخستین سفر ورزشی این نوجوانان بود که تبدیل به یک خاطره تلخ برایشان شد. اینها چهار سال دیگر در تیم بزرگسالان باید پرچم ایران را به اهتزاز درآورند. من از مسوولان سوال می‌کنم که اگر اینها، بچه‌های خودتان بودند باز این طور برخورد می‌کردید؟ اصلا شما «آقازاده»‌ها تحمل یک ساعت زیر آفتاب ماندن را دارید؟ تیم بزرگسالان هم در رقابت‌های جهانی هر نتیجه‌یی بگیرد مهم نیست، چراکه از سر آقایان هم زیاد است. مگر وقتی نتیجه گرفتیم چه اتفاقی افتاد که نتیجه نگیریم بیفتد؟!

با توجه به شرایط حاکم بر اردو و تفکرات کادر فنی شانس صادق گودرزی و رضا یزدانی برای ملی‌پوش شدن چقدر است؟

راستش صادق خود انگیزه‌یی برای کشتی گرفتن ندارد. او می‌گوید «هزار مشکل دارم یکی را حل کردند که دلخوش شوم که یکی را حل کردند حالا بیایم و کشتی بگیرم.» اگر صادق تمایل به کشتی گرفتن داشت می‌شد رفت و از رسول خادم درخواست کرد که صادق بیاید و کشتی بگیرد. الان نه من، نه صادق و نه مهدی گودرزی انگیزه‌یی برای کشتی گرفتن نداریم.

شرایط مهدی تقوی بعد از فوت مادرش چطور است؟ می‌توان امیدوار بود که مهدی در جهانی همان تقوی جنگنده باشد و ناکامی المپیک را جبران کند؟
حوادث و اتفاقات اینچنینی فراز و نشیب‌های زندگی است و هرکس در زندگی آن را تجربه می‌کند. مهدی اگر خودش باشد و بخواهد کسی در دنیا نمی‌تواند او را شکست دهد.

با این تفاسیر فکر می‌کنید آینده کشتی به کجا ختم شود؟

چند وقت دیگر بازی‌های آسیایی آغاز خواهد شد و آن وقت است که مسوولان بیایند و باز دست به دامن کشتی شوند و بعد از اینکه خرشان از پل گذشت خداحافظی کنند و بروند. من خیلی حرف دارم و تنها منتظر آغاز مسابقات هستم تا حرف‌هایم را به مسوولان بزنم.

روزنامه اعتماد